جاده خاکی برنامه نویسی کجاست?

تنها جاده خاکی برنامه­نویس شدن شاید خودمون باشیم، خودمون که تلاشمون رو بکنیم اولین برنامه رو بنویسیم یا تلاشمون رو بکنیم که یاد بگیریم که چجوری برنامه­نویسی بکنیم. در واقع جاده ­خاکی شاید یه سیستم خیلی مبتدی باشه از کامپیوتر یا یک ide رایگان، برعکس تولید محتوا که همه ideهاش پولی هست، مثل فتوشاپ، افترافکت و… همه­ی ابزارهای برنامه­ نویسی معمولا رایگانه و حداقل حقوق برنامه­نویس­ها هم الان در تاریخی که این کتابو نوشتن برنامه ­های اندروید، حتی کارآموزهاشم از ماهی ۲ تومن دریافت می­کنن.

یعنی فردی که شاید چیز خاصی بلد نیست و میخواد آموزش ببینه تو یه شرکت خوب، کف حقوق کارآموزیش از ۲ میلیون تومن هست و برنامه­ های حرفه­ای اندروید هم تا ۱۵ میلیون تومن یا حتی ۲۰ میلیون تومن توی ماه دریافت می­کنن. در واقع جواب اینکه چرا برنامه­ نویس بشیم اینه که برنامه­ نویسی هم حقوق بالایی داره و هم یک تولیدیه، میدونید که سود همیشه توی تولیدی­ه است و ابزار داشتن این تولیدی اپلیکیشن شاید فقط یه لپتاپ باشه و بقیه­ ی ابزارهایی که روی لپتاپ نصب میشه همشون رایگانه.

برنامه­ نویس­ها هم میتونن جایی استخدام بشن و حقوق ثابت بگیرن و از اونجا پول دربیارن، هم می­تونن به صورت فری­لنسر کار کنن هم می­تونن ایده­ های خودشونو بیارن بالا و روی اون کار بکنن و از ایده­ هاشون پول دربیارن.

اینکه الان توی ایران چه زبونی واقعا بیشترین درآمد رو داره اگه بخوایم هرسه­ تا رو در نظر بگیریم، یعنی هم به شکل استخدام، هم به شکل فری­لنس و هم به شکل نوشتن و انتشار ایده ­های شخصی، واقعا اندروید با اختلاف اوله. شاید اگه بخوایم معیارهای دیگه­ای رو در نظر بگیریم اندروید بتونه جایگاهش عوض بشه، ولی اگه هرسه ­تا معیار رو کنار هم بزاریم هیچ­ چیزی قابل مقایسه با اندروید نیست توی زبونای برنامه­نویسی و توی تولید اپلیکیشن. پس بهتره بهونه ­هامون رو کنار بزاریم،

بیشترین بهونه ­ها هم احتمالا اینه که ما از سنمون گذشته، برنامه ­نویسی خیلی سخته، چجوری شروع بکنیم؟ منابع نداریم، درآمد نداریم، حالا اومدیم و اپ رو نوشتیم، بگیره، نگیره، از کجا معلوم تو این شرایط ما رو استخدام بکنن، نکنن، بهتره همه­ ی این بهونه ­ها رو کنار بزاریم و یه چیزی که یادگیریش واقعا به نفعمونه و احتمال اینکه بعد از یادگیری اون شکست بخوریم تقریبا صفره رو شروع بکنیم. خیلی از دوستان فکر میکنن مثلا باید تمامی کدهارو حفظ بکنن تا برنامه ­نویسی بتونن بکنن، و واقعا شاید میلیون­ها خط کد وجود داشته باشه که به جز چندتا چیز پرتکرار، خود من بعد از حدودا ۹ سال سابقه­ی کاری هیچکدومشون یادم نمونده جز چندتا چیز پرتکرار

هرچند که من تقریبا ۳ ساله که کد نمی­زنم. اما همون چیزای پرتکرار فقط یادم مونده و وقتی از نیروهام میپرسم که شماها چه کدایی رو حفظ کردید و یادتون مونده، به جز دو سه ­تا کد پرتکرار تقریبا هیچ کدی رو حفظ نکردن و هرموقع نیاز باشه اون کد رو دارن و کپی میکنن و اجرا میکنن.

در واقع یه جورایی اگر بخوایم یه آینده­ ی سیاه تسخیر شده توسط تکنولوژی رو تصور کنیم، برنامه ­نویسی آخرین شغلیه که نابود میشه. شاید ربات­ ها آخرین کاری که یاد بگیرن برنامه­ نویسی باشه و در واقع تو بدترین حالت دنیا که تسخیرش توسط ربات­ها هست بازهم برنامه ­نویسی آینده­ دارترین شغل ممکن هست و شغلیه که بدون سرمایه­ ی اولیه میتونیم ازش درآمد داشته باشیم و شغلیه که تنها چیزی که توش مهمه دانشه و سرمایه واقعا حرف زیادی برای گفتن نداره.

خیلی دوستان که توی شهرستان زندگی می­کنن می­پرسن که بازار کار کدوم شهر بهتره؟ و من خودم به شخصه افرادی رو می­شناسم که توی شهرای خیلی کوچیک زندگی می­کنن و به صورت ریموت برای شرکتای اروپایی کار میکنن و درآمد دلاری دارن. حقوق یه برنامه ­نویس اندروید توی اروپا هم از ۳۵۰۰ دلار شروع میشه.

خیلیا می­پرسن آیا میشه با گوشی کد زنی کرد؟ از نظر فنی میشه، اما واقعا اگر حوصله­ ی اینکه لپتاپ رو روشن کنید و پاش بشینید ندارید بعید میدونم برنامه­ نویس بشین.